Natalia

[H-Element]

O to chodzi, musisz sama jak najdokładniej zrozumieć siebie, innym to zrozumienie przyjdzie jeszcze trudniej, może wcale.
Trzymaj się ciepło .

[natalka]

Juz 8 lat na forum. Znalazlam Was oczekujac na Natalke. Jakaz to byla radosc!

Teraz Natalki nie ma z nami, pozostaly tylko wspomnienia...
Ostatnio moja psycholog probuje wyciagnac ze mnie te dobre wspomnienia z zycia Natalki. Pamietam dobre momenty, ale z jej ostatniego roku zycia. Kiedy wiedzialam, ze Natalia prawdopodobnie umrze, chcialam pamietac kazda chwile, kazdy gest, przytulanki, usmiech Natalki. Kiedy ogladam zdjecia z okresu sprzed choroby, przypominam sobie migawki z jej zycia, ale to wszystko jest jak za mgla. Za to ostatni rok , zarowno dobre jak i zle chwile, przewaznie zle chwile, wspawaly sie w mozg.

To chyba tak jest, ze dopoki wszystko idzie w zyciu tak jak powinno, bez dramatow, to moze nie zawsze umiemy lapac te piekne chwile, moze nie rozmyslamy tyle nad tym, jaki piekny dzien mielismy ze swoimi pociechami. Dopiero kiedy jest dramat, tak jak u Natalki- zblizajaca sie smierc, wtedy mozg rejestrowal niemal kazda minute jej zycia.

Czekanie na smierc wlasnego 5-letniego dziecka skrzywia umysl i dusze. Natretne mysli i strach przed nieuniknionym powracaja w koszmarach... Co z tego, ze tulipany pysznia sie w sloncu, ze zrobil sie kraj kwitnacej jabloni w sadzie... To wszystko nie ma juz takich samych barw... Zaloba i bol nie odpuszczaja ani na milimetr. Nic nie jest juz tak wazne jak kiedys, wiele spraw jest mi obojetnych, nie ma znaczenia. Jeszcze daleko mi do tego by tanczyc w deszczu... Czy to w ogole mozliwe?...

[H-Element]

Możliwe jest wszystko, czasem nadchodzi ze stron dziwnie nieprzewidywalnych.

[natalka]

Mam nadzieje, musze ja miec; inaczej zycie nie mialoby sensu.

[natalka]

Dzis dostalam list z mojej kliniki; zapraszaja mnie na 3 miesieczna terapie juz na poczatku sierpnia! Super, bo zapowiadali, ze dostane miejsce dopiero w listopadzie. Trafie tam piekna pora, kiedy jeszcze wszystko bedzie kwitlo. Mam nadzieje, ze pomoga mi poukladac sobie rozne rzeczy w glowie. Bedzie ciezko, bo to bardzo intensywna terapia psychiczna, ale wlasnie tego potrzebuje. Tak, mam nadzieje....

[agnes77]

trzymam kciuki...

[H-Element]

Moniko, bądź jak pszczółka...zbieraj pyłki, gromadź je i w końcu miód będzie, czego życzę Ci ogromniaście.

[natalka]

Dzis Natalka skonczylaby 8 lat. Nikt z nas w domu nie umie sobie jej wyobrazic w tym wieku; dla nas zawsze zostanie uroczym 5-latkiem.
"Zrob cos wyjatkowego, powspominaj dobre chwile z Natalia" - dobre rady psychologa. Wiec powspominalam, obejrzalam wszystkie zdjecia Natalki jakie mamy. I te z okresu kiedy byla bobasem, wesolym 3-latkiem i te z ostatnich wakacji. Duzo milych wspomnien, ale wcale mi od tego nie jest lepiej. Wrecz przeciwnie, tym bardziej jest mi smutno, ze jej juz nie ma, ze stracilismy taka radosc zycia, jaka Natalia byla dla nas.

Nie umiem sie pozbierac, nie umiem isc dalej,posprzatac jej pokoju, mimo ze minelo juz prawie 2,5 roku od jej smierci. Czuje, jakby to bylo pare tygodni temu. Ciezkie to wszystko...

[women]

Witaj
Przeczytałam całe 91 stron Twojego mini bloga. Od tego czasu minęło parę dni, targały mną różne emocje , więc musiałam wszystko dobrze przemyśleć zanim postanowiłam coś skrobnąć
Czytając jak robisz kocyk, jak czekasz na Miłego z Emilką , jak działasz w ogródku , jaka jesteś szczęśliwa odnalazłszy swój Raj na norweskiej ziemi - byłam zazdrosna
Każda z kobiet o czymś takim marzy , szczęśliwej rodzinie i życia z happy endem
Sprawy nabrały tempa , zaczęłaś szybko doświadczać tego o czym każdy już nie tylko nie marzy ale odrzuca owe złe chwile.
Dalej byłaś dzielna , uparta i wojownicza.
Nie wiele kobiet w taki sposób by sobie radziło- Ty dałaś rade .
Pokazałaś Innym, że można i nawet trzeba walczyć o Swoje a przede wszystkim o Miłość i Radość
Nie będę Ci słodzić , i nie zamierzam udzielać porad, nie przeżyłam tego co Ty i na pewno nie jestem taka silna jak Ty.
Mam nadzieję , że .....przyjdzie taki moment...że znowu przeczytamy jak czekasz na Miłego , jak rozkwita panienka Emilka.
Mieszkam na Mazurach i zamierzam niebawem rozpocząć swoją "przygodę" z Norwegią .....może kiedyś napijemy się herbatki

Pozdrawiam S

[jaca2]

Wierzę i mam nadzieję, że przyjdzie pewnego razu taki moment, że jeszcze razem będziemy "tańczyć w deszczu", o którym wspomniałaś wyżej.
Nie zmienię tego czego zmienić nie mogę, ale możemy zmieniać to, co zależne może być od nas.
Proste a zarezem strasznie trudne.
Jak być i mieć.
W mojej ocenie lepiej " być".
I znowu takie, to proste i stasznie trudne jednocześnie.
Wiec zmieńmy, to co możemy dzieki swojej pracy nad sobą.
Tylko tyle i aż tyle.
Kończąc: Rozumiemy i jesteśmy "tuż obok"...
Trzymaj się Monia...

[natalka]

A to moje nowe nabytki Przywiozlam je wczoraj az z Lillehammer. Ostatnio Robert jechal 500 km po jakies graty do trimarana to i po moje kotki pojechalismy 600 km:)

Odkad polubilam kotki, marzyl mi sie taki rudy; ten jest idealny:



A to jego lille brat:



Slodziaki po prostu:


Tylko jeszcze nie mamy imion. Jakies propozycje?
Troche mnie te kotki rozruszaly zyciowo, mam cos co zajmuje mi glowe... Natalce by sie podobaly. Robila mi laurki/kartki z naklejkami z rudymi kotkami... Wiedziala ze kiedys i ja je polubie.
A Pus? No taki troche prychajacy; dla niego to pewnie inwazja- 2 obce koty w domu

ps. slyszeliscie historie bezdomnego rudego kota Boba z Londynu?
https://www.youtube.com/watch?v=PccD1ULea4A

[mariolcia_1]

Kocurki śliczne

wiesz jak to jest z kotkami http://paczaizm.pl/content/wp-content/u ... -kotek.jpg